چندی قبلا این بحث و به اصطلاح شبهه مطرح شد که چرا بعد از دعا کردن دست خود را به صورت خود میکشید؟آیا سندی دارد؟
ماهم تصمیم گرفتیم به این شبهه یک پاسخ کامل بدهیم.
پاسخ:
مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب وسائل الشیعه تحت همین عنوان بابی باز کرده اند که بعد از دعا انسان دستش رابه صورت وسر وسینه اش بمالد.
از امام صادق(ع) نقل شده است که فرموده اند:هیچ بنده ای نیست که دستش را به سوی خداوند دراز کند، الا اینکه خداوند حیا میکند که این دست را خالی برگرداند،

تا اینکه خداوند از فضل ورحمتش آنچه که بخواهد به این بنده ی دعا کننده میدهد.
سپس میفرمایند:وقتی کسی از شما دعا کرد دستش را بر نگرداند مگر اینکه به صورت وسرش بمالد.
دلیل اینکه دستش را به صورتش بمالد این است که این دست،دستی است که رحمت وفضل خدا در آن آمده است.
این دست مقدس و پربرکت شده است.
روایات دیگری هم در این باره هست که از حوصله ی بحث ما خارج است.
این مانند انسانی است که وقتی انفاق میکند وبه فقیری کمک میکند،میگوینددستت را ببوس چون این دست، به دست خدا خورده است.
دستی که برای خدا انفاق میکند به دست خدا خورده است، اینجا هم دستی که رحمت وفضل خدا در آن آمده است این دست مقدس شده است

و این کف بوسیدنی و مسح کردنی شده است و خوب است که انسان این دست را به سر و صورت خود بمالد...
والحمدالله رب العالمین
منابع:
1_وسائل الشیعه
2_بحارالانوار ج 90 ص323
3_بحارالانوار ج 90 ص365